o harmonicznym
Encyklopedia PWN
rodzaj scenicznego dzieła muzycznego, w którym muzyka jest podporządkowana akcji dramatycznej, a nie odwrotnie, jak w tradycyjnej operze;
rozchodzące się w przestrzeni zaburzenia pola elektromagnetycznego.
fr. matematyk i astronom;
free jazz
kierunek w jazzie powstały ok. 1958;
[fri: dżäz; ang.],
fuga
muz. forma imitacyjna (imitacja), zarówno instrumentalna, jak i wokalna, o ściśle ustalonej liczbie głosów (2–8, najczęściej jednak 3-, 4- lub 5-głosowa), wykorzystująca różnorodne środki techniki polifonicznej, podporządkowane określonym założeniom tonalnym;
[wł. < łac.],
mat. funkcja służąca do wyznaczania rozwiązań zagadnień brzegowych i początkowych dla równań różniczkowych zwyczajnych i cząstkowych;
